Tatry Zachodnie
Kobylarzowy Żleb + Małołączniak
02.12.2020r.
Naszło mnie, na Tatry. Sępię wolny dzień i jazda!
Ba, trasa 8-9h (zależy komu ufać, mapy.cz, czy ;) googlowe "szlaki turystyczne"). No ale w Tatrach zrobiła się zima. Może nie na całego, ale jednak.
Nieważne, wyjadę dość wcześnie. Idę sam, sam będę sobie narzucał tempo i kontrolował czas.
Dlaczego, ten jebany* sierściuch, zawsze mi przeszkadza, jak planuję trasę!
*No dobra, trochę go lubię :p
Mam zamiar wyruszyć 5:30. Skiełzło mi poranne ogarniecie + skrobanie szyb. Ruszam dopiero 5:46.
Jeszcze z ponad pól godziny wlokę się w mini korku za dżwigiem. Jednak "biała strzała południa" po mocnej redukcji, dała radę, w końcu, wyprzedzić ten "pojazd".
Docieram na miejsce. Na mapach od wujka google ;) obczajałem wcześniej, gdzie by tu można było zaparkować. Trochę bida...
Zajeżdżam pod sklep i pytam, czy można zostawić. Nie bo towar, takie tam, a gdzie można w okolicy, może w tą uliczkę w dół.
Nie, jedź pan na Kiry, tam są parking.
No chyba ich cycki pieką. Jeszcze to 20zł za parking bym ścierpiał, ale parę kilometrów butowania, aby wejść na szlak gdzie chcę i jeszcze potem na powrocie, te parę kilometrów. A taki chuj jak słonia nos! (Pewnie te parkingi, to rodzinne interesy :p ).
A 400m wyżej taka ładna zatoczka. Gdzie zaparkowałem mego białego rumaka :D
Człapiem.
Pierwsze zimowe cośie, jak słonce jest jeszcze nie za wysoko.
Słonko jeszcze nie wylazło zza szczytów. Jest zimno!
Trochę dalej, co nieco widać, że już oświetlone. Biedne drzewa :(
Ogień w górę!
Takie tam ujęcie.
Coraz więcej skał.
Jakieś ostrzeżenia o spadających skałach. Ponoć tam, jest, czasami, nie fajnie ;)
Człapię dalej.
I tam, w ten przesmyk, mam wejść.
Znów ostrzeżenia o spadających kamieniach.
Robi się stromo i ślisko.
Zakładam raczki, z widokiem na Pislko i Babią Górę.
Ooo, łańcuchy!
A to przecie niby takie tam podejście na "Czerwone Wierchy".
Kobylarzowy Żleb.
A to przecie niby takie tam podejście na "Czerwone Wierchy".
Powiem tak. Nie chciał bym tam być przy którymś stopniu lawinowym :p
Wychodzę wyżej i... gdzie jest szlak?!
Pełznę dalej.
Ale kurwa piździ! Straszny przeciąg!
Mimo, że zawsze gotuję (się) na podejściach, to tutaj w grubej termo koszulinie (oczywiście z długim rękawem), i w polarze, jest mi zimno. Przewiewa mnie!
Musiałem się zatrzymać i ubrać puchówkę!
Doganiam parkę.
Słyszę tylko:
"Czemu mi nie powiedziałeś!".
"Czemu mi nie powiedziałeś!".
Nie za bardzo wiem, o co chodziło, ale co by to nie było... biedny chłopak :P
Po wyjściu na otwartą przestrzeń, wiatr chce się ciebie pozbyć. Jakby, było się intruzem w tym środowisku i za wszelką cenę z tobą walczył!
Zdjęcie z "przykucka" ;)
Te tysiące drobinek śniegu i lodu, robią skuteczny pilling :D
Dobrze, że mam okular!
Łojj, mocarny wiatr, słońce prosto w oczy. Każde ściągnięcie rękawiczki i skorzystanie z GPS_a, grozi w moim wypadku odmrożeniem ;)
A srał pies, gdzie jest szlak. Widzę szczyt, teren łatwy, idę na "azymut".
Cóż, parka, która mocno została w tyle, może pójdzie za mną, może "lepiej". Niech walczą ;)
Nioo, tutaj trochę nawiało, ale przedeptane. Nie zakładałem stuptutów. Idąc "na azymut", parę razy mocno wpadłem w śnieżne jamy, no ale dość luźno zwisające, spodnie membranowe, jakoś nie pozwoliły na przedostanie się śniegu do buta.
Jeszcze taki widoczek i uciekam.
Jest, żyję! Docieram na najwyższy punk tego dnia. Małołączniak 2096m n.p.m.
"Trochę" pizga. Aż pasek od kija jest prawie w poziomie
Obcy atakuje! ;)
I ten "wons górskeigo Janusza" see see.
fot. kom
Tu nie da się spożyć posiłku!
Dalej. Tutaj mniej wieje, bo za skałami, ale tak w cieniu? Blee.
Skoczę szybko na widoczną Kondracką Kopę, potem, siup na Przełęcz Kondracką i tam posiłek.
Trochę śniegu trochę lodu, trochę skały. Raczki fajne są :D
Uff, docieram.
Skoczę szybko na widoczną Kondracką Kopę, potem, siup na Przełęcz Kondracką i tam posiłek.
Tu już tak nie piździ.
Posiłek. Nie zjadam wszystkiego, raptem , niecałe 2/3 porcji. Nie mam apetytu!?
Przez chwilę, w głowie brzmiało mi "idź jeszcze na Giewont", bo miałem bardzo dobry czas.
Ale, po co :P Tyle razy byłem, zresztą, trzeba palić motorek na dół, co by ciemności nie zastały i jak najmniej samochodowej trasy powrotnej, robić po ciemku. A jeszcze troliczka w Łącku trzeba odwiedzić. No i mojego chrześniaka!
Co się zjadło, to się zjadło, batonik do kieszeni i stylem koziczki :D w dół.
Łot i Giewont łot dolca.
Ta mała (brak dużego zooma) brązowa plamka to kozica. Gdzie ona się tam pcha?!
Im niżej, tym ciemniej.
Z doliny Małej Łąki w stronę Giewontu.
Na końcówce doliny, zapala mi się dioda "low battery"! Ale mam ciężkie nogi. Chciał bym iść żwawiej, ale nie mogę! Ehh...
Docieram do samochodu.
Co by tu więcej napisać, w rytm "każdy śpiewać może...", to... każdy chodzić może, trochę lepiej lub trochę gorzej, ale to nie o to chodzi co jak co komu wychodzi!
Liczy się pasja!
Dużo uciąłem z czasu z mapy. Mimo zdjęć i przerwy na posiłek i warunków zimowych.
I wiecie co, tak, byłem z tego zadowolony, dopóki nie odczułem nóg (oj zasiedziałem się i były zakwasy przez 3 dni!) i mego biednego kulasa, dostał po kościach i ścięgnach :(
Może czas, wystopować?
I wiecie co, tak, byłem z tego zadowolony, dopóki nie odczułem nóg (oj zasiedziałem się i były zakwasy przez 3 dni!) i mego biednego kulasa, dostał po kościach i ścięgnach :(
Może czas, wystopować?
Odrzucając te czarne myśli ;) wpadam w odwiedziny do rodzinki, do troliczka i mojego chrześniaka :D
Mamcia karmi, tatko w kuchni? Nic wykwintnego się nie spodziewajcie, łot rosół podgrzewa i frytki robi hehehe.
Dzięki śwagier!
I "mistrz drugiego planu" ;)
Nie siedziałem długo, co by gwoździa o stół nie przybić. Trochę się zmęczyłem, a jeszcze parę kilometrów przede mną. Jeszcze tam wrócę! :D
Kącik kulinarny
Co by tu zrobić, co mi zalega w lodówce :p
Mozzarella kupiona hurtem, jest pod koniec terminu. Do tego rukola, nie może się zmarnować. A i część sosu czosnkowego się ostało, z posiedzenia dzień wcześniej, z Kamą.
To będzie zapiekana mozzarella z dodatkami.
Składniki:
Zagadałem się z Szymonem, to się zapomniało zrobić foty produktów.
Tak to wygląda w naczyniu żaroodpornym:
-Ser mozzarella
-Pomidory świeże i suszone
-Oliwki czarne i zielone
-Sos czosnkowy
-Rukola i bazylia
Do piekarnika i gotowe!
Smacznego i pozdrawiam!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz