Trochę główkowałem, gdzie by tu pojechać, ponieważ w "bliskiej" okolicy, pogoda niepewna. To trzeba wybrać się w dalszą okolicę! Może Veľká Fatra? Byłem już co najmniej dwukrotnie, ale nie na tych najwyższych, trawiastych szczytach.
Docieram do wioski Liptovské Revúce. Jadę w wzdłuż szlaku i parkuję przy ostatnich domach.
Mimo, że tak wcześnie rano już nie jest, to "poranne rosy" jeszcze się utrzymują.
Na początku tak beskidzko, szlak w lesie. Ale wcale nie łatwo.
By po wyjściu z lasu, oczom ukazał się taki widok... "bieszczadzki" 😉 A w dole pozostałości starej bacóweczki.
Piękne hale. Zdjęcie w tył.
Ooo, zwietrzyły mnie. Na szczęście nie były agresywne, ale jak tylko zatrzymałem się i obróciłem w ich stronę, aby zrobić fotę, te ten jeden nadgorliwiec, zaś obszczekiwał 😛
I nieco nowocześniejsza, "mobilna" (pewnie nie jeździ już i stoi tam laaata), bacówka😁
Jeszcze sroga końcówka w pełnym słońcu bez cienia. Trzeba zrobić tą wysokość, a potem już łagodnie, graniowo.
Obok, jakiś wojskowy obiekt (radar?). Oczywiście zakaz fotografowania, no ale każdy robi sobie zdjęcie z tym turystycznym drogowskazem i tą instalacją w tle 😝
Ujęcie "na południe".
I duży przekaźnik w oddali.
I "na północ".
O, tam będzie się szło, w sumie, nie tak całkiem płasko na tej grani 😤
Przerwa na jedzonko.
Brązowy ryż, z czarnymi oliwkami, piersią z kirczaka w curry i serem pleśniowym z pomarańczową pleśnią.
Chwilkę odsapnąłem po jedzonku i w drogę.
Zdjęcie w tył. Zaczyna mocniej wiać i kłaść trawy.
Jest i Ostredok - najwyższy szczyt. 1596 m.
I znów... Ostredok. Szczyt ów, ma dwa wierzchołki.
Pięknie tu!😍
A ten garbaty szczyt na lewo, to Borisov, na którym zamierzam spać. Jednak, aby dotrzeć do niego, trzeba iść szerokim łukiem, aby minąć głębokie doliny.
"Krater" na zboczach Ploska.
Pozostawiam za sobą te najwyższe szczyty, zaczyna się strome zejście, na kilkaset metrów niżej.
Ojj, moje kolanko dostaje tu po mięśniach, ścięgnach i kościach 😭
Borisov, na którym mam spać. Nieco niżej, po prawej, widać dach chaty/schroniska. Są i owce i brak domów, słupów wysokiego napięcia itd itp Niczym pradawna kraina.
Bacóweczka blisko szlaku, a niedaleko źródło wody. Idealne miejsce na biwak i widać, iż jakaś ekipa się tam już zabunkrowała.
Kolejna chata, blisko schroniska. Sporo jest ich w tych górach.
Jeszcze taki trawers...
Pierwsze ujęcie wody, dość mało wydajne, ale jest.
W oddali wysokie szczyty, z których zszedłem i już po drugiej stronie doliny.
Kolejne źródło. Tu już dość obficie się leje.
Tankuję 2L wody. Co by było na wieczór i rano. W sumie, nie potrzebnie, jak się później okazało. Ponieważ bezpośrednio na schronie, można zatankować za darmo (jak twierdzą, wodę pitną), a i nieco poniżej jest źródełko.
Chata pod Borišovom.
Jest, dotarłem. Bardzo klimatyczne miejsce. Bez prądu, a kibelki, mimo, że w środku, to... leci do dziury w ziemi (zapaszki, nieciekawe) 😜
Zapaszki, zapaszkami, zjeść coś trzeba.
Nie jest tanio. Piwo 4E
A "kotlikowy gulas" 8E.
Jednak, gulasz ten, genialny. Jeden z lepszych jakie w życiu jadłem.
A na bieżąco wyławiany z takiego "kotlika" na zewnątrz.
I szersze ujęcie, z nieco wyższa, gdzie łapało zasięg GSM.
W oddali słychać krowie dzwonki.
I jednorazowy ich rumor, przy zganianiu stada na noc, do zagrody.
Pytałem chatkowego, czy można rozbić się gdzieś z namiotem. Coś tak niezbyt chętnie do tego podchodzi. Wskazuje mi nieodległą chatę, gdzie siedzą "ludzie lasu". No i, że to i z nimi się napiję jak tam zajdę. Aż na takiego zakapiora wyglądam?!😆
Niezbyt mi się uśmiechały jakieś balangi, tym bardziej, iż chciałem pofocić wschód ze szczytu, a stamtąd to ze 40min!
Więc jak chatkowy schował się w schronisku, zabrałem majdan i (chyba) niepostrzeżenie, udałem się na szczyt. Miałem małe obawy, w końcu Narodny Park, że jak by mnie przyuważył, to by nasłał parkowych 😛
No ale komu by się chciało iść wieczorem, czy z samego rana, na to wydupczysko 😉
Czekam z rozbiciem, niemal do samego zachodu.
Przychodzi ekipa, trzech chłopaków z dziewczyną, podziwiać zachód.
Ciekawy mają system spożywania trunku. Najpierw osoba dzierżąca dzwoneczek, musi dać znać (zadzwonić), a potem siup 😁
Poczęstowali gorzałką, dobre to mieli, nieźle rozgrzewające 😈
Zaczyna się spektakl.
Posiedzieli jeszcze trochę, wypalając skręta i zawinęli się tuż po zachodzie.
Ide spać. Hmm, trochę wieje tu na szczycie.
Gdzieś w nocy, przez taki pół sen, zdawało mi się, że coś chodzi/węszy, koło namiotu i zacząłem warczeć 😆 No ale przecież, moje chrapanie skutecznie odstrasz każdą zwierzynę.
Wygramoliłem się ze śpiwora.
Noc była dość ciepła, ale ciągle wieje i dość rześko przez ten wiaterek.
Jest i wschód.
3D
Panoramka ukazująca, większość mojej poprzedniego dnia.
I cosik świeci na Osredoku.
Zjadam zupkę chińską z kabanosem i dodatkowym serem długo dojrzewającym.
Wypijam herbatę i składam majdan.
No to w dół.
Zejście jest strome. Mocno pracuje kijami. Kolanko coś czuję.
O, dużo poniżej, też się ktoś rozbił.
Jeszcze bliżej chatki, na wywłaszczeniu o którym myślałem, rozbiła się parka pod tarpem (nie fociłem, bo panna rozkokoszona jeszcze 😛).
Pod schronem, przybijam tylko piątkę z ekipą co była na zachodzie, tankuję wodę i lecę dalej.
Zdjęcie w tył.
Owe stadko, to tak wczoraj przyjemnie hałasowało.
Wdrapuję się, dość mozolnie, na szczyt
Ploská 1532m.I widoczek z niego w kierunku Ostredoka.
I w kierunku szczytu Rakytov - kusi, kusi, nie byłem. Czasu niby mam sporo, tylko... z nóżką jest kiepsko, a i schodząc stamtąd, to dalekoo miał bym do samochodu.
I jeszcze "artystycznie", nieco poniżej szczytu.
Schodzę coraz niżej, a widoczki, dalej piękne.
Po lewej Rakytov 1567m w centrum Čierny kameň 1479m - z charakterystycznym krzyżem.
I zoomik na krzyż.
"Krater" z źródełkiem i poidłem dla owiec, a w oddali kolejne, nakładające się pasma.
Bajecznie!
I sporo takich tablic.
To wczoraj piesiory mnie napastowały, a tablic nie było. No ale, nie raz miałem już do czynienia z psami "pasterskimi" (te małe, nie typowo pasterskie, a pilnujące owiec, to jeszcze gorsze, dojadłe 😛).
Więc zachować się umiem.
Jeszcze takie ujęcie.
Noga już mocno napierdziela. Staram się większość ciężaru przekładać na kije.
Baca gacie wietrzy 😉 a obok, żyntyca do kupienia.
I ostatnia mijana hala.
To zejście nie chce się skończyć!
Mapa
Ujęcie na Suchý vrch 1550m i jedną z dziesiątek bacówek/kolib pasterskich poza szlakiem.
Dokuśtykałem do samochodu.
Stoi, nie na cegłach, nie z puszczonym powietrzem 😉
Słowaka, który zaczął się kręcić koło domostwa pozdrawaim "Dobrý deň".
Zagaduje i chwilę gaworzymy o mojej trasie.
Jeszcze tylko 3,5h w samochodzie. Miałem mały kryzys na trasie, ale dojechałem bezpiecznie.
Super wyjazd, piękne tereny, szczególnie ta trasa. No brakowało tego siedzenia przy ogniu i jakiś bardziej spektakularnych kolorków o wschodzie. No co, wybredny jestem, nie jedno już widziałem i przeżyłem 😝
Jednak, tym razem, nóżka dostała swoje, mimo, nie bardzo ciężkiego plecaka. Przez tydzień było w miarę z kulasem i... coś mu się zbuntowało w kolejny weekend, siedząc w mieszkaniu!
Nie ma żartów, aż się zapisałem do konowała (najbliżej, na "za miesiąc" 😤) i trzeba zrobić rezonans.
Na razie, okłady z liści kapusty i mocne tabsy przeciwzapalne 😞
Kącik kulinarny.
Sałatka z rukolą i gorgonzolą - na szybko!
Składniki:
- Rukola
- Gorgonzola
- Kapary
- Tuńczyk
- Kukurydza konserwowa
- Ocet balsamiczny (gęsty)
Ser ciachamy w drobną kosteczkę (czy jak się nam uda go pokroić), resztęwrzucamy do wysokiego naczynie, mieszu, mieszu i gotowe!
Smacznego i pozdrawiam.
.jpg)
.jpg)
