Chata Magóry - Eliaszówka 1023 m

Piwniczna Zdrój.

27.04.2024r.

Mógłbym rzec, iż bardzo dobrze znam Beskid Sądecki. Czy aby na pewno? Oświeciło mnie, że przecież nie byłem w Chacie Magóry. No wstyd!

Trzeba to zmienić. Wymyśliłem więc małe kółeczko, z pozaszlakowym zejściem.

Jedziemy na Piwniczna Zdrój, odbijamy i przez Kosarzyska, na oficjalny parking chaty, przy czerwonym szlaku.

Łoj, stromo tu. Jedyneczka i pomału w górę. Jak by coś jechało z naprzeciwka, to był by zonk 😉

Skromny ten parking. Raptem na parę samochodów.

Zaczynamy podejście.

Troszkę drapki.

Zaczyna kapać.

Docieramy pod chatę. Mają tam konie, na których organizują "górskie jazdy" 😀

Klopik, jak klopik 😉

Jest i chata.

Bez dwóch zdań, bardzo klimatyczne miejsce.

Kuchnia i pan przyrządzający potrawy, oddzielony tylko małym płoteczkiem, ladą i piecem.

W środku ciasno, miejsca raptem dla paru osób, ale właśnie, ten klimat 😁

Na szczęście była tylko jedna, trzyosobowa rodzinka, więc bez tłoku, za to, gorąco, bo pan, przyrządzał coś na piecu.

A! I widziałem, że mają pyszne piwka z browaru w Dukli!

Kupujemy takie ciasteczka maślane, pieczone na miejscu 😇

Zaczyna padać 😤 No spodziewany był deszcz, ale po południu, a nie teraz. Jednak, zanim zjedliśmy ciasteczka, to już przestało. Hura!

Strefa chillout_u 😉

To człapiemy dalej.

Z łączki z ujęciem na Radziejową.

fot. Kama

Wieża widokowa na Eliaszówce 1023m.

Ło kruca zyks!

Z początku myślałem, że to jakiś zwierz, misiek, rozwalił śmieci. Ale to gorsze zwierzaki, dzikie człowieki!😡

Wychodzimy na wieżę. Łoj wieje, że hej!

Ujęcie na Radziejową 1266m - najwyższy szczyt Beskidu Sądeckiego (też z wieżą widokową).

Na słowacką stronę...

Pasmo Jaworzyny.

fot. Kama

I jeszcze zoomik na szczyt Radziejowej.

Niestety wieża jest za niska i Tatry przysłonięte przez drzewa 😢

Schodzimy na małe "co nieco".

Zagraniczne, ale całkiem niezłe. Poprosiliśmy ładnie, o te bez żółtaczki 😂

fot. Kama

Kamcia testuje piłkę "sznurkową".

Jak by to powiedzieć. No nie przeszła mojej akceptacji. Może są lepsze (ta, jakaś za parę zł z "Temu"), takie bardziej, łańcuchowe. W tym przypadku, zacinało się to i potrzeba było dużo energii.

Dobra, koniec zabawy w bushcraft 😉

Idziemy dalej i schodzimy "na dzikca" do wioski.

I taka fajowa altana grillowa.

Samotna ławeczka.

A ten opuszczony domek, schowany na polance otoczonej drzewami, urzekł mnie.

Uuu, będzie stromo! "Nuszka" da radę?😏

fot. Kama

Łot i taki fajny strumyczek z rynienką.

Artystycznie 😉

Schodzimy do wioski.

Na bogato, Strach na wróble, wystroił się w "najki" 😄

Jeszcze "tylko" podejść tą stromą betonówką na parking i pędzimy 💨 do Gastro Travel, bo w brzuchach burczy.

Piękny, odnowiony dworzec PKP w Piwnicznej.

Dawać burgera!

Omniom niom 😈

fot. Kama

Idziemy w najnowszą część parkowych atrakcji.

Są różne, śmieszne rzeźby. 

W tym dzik w kierpcach 😄

Czy jeżyk w góralskim kapelusiku.

Znalazłem nawet piżmoczego kuzyna 😁

fot. Kama

Jest i ławeczka "Kingsajz" 😉

fot. kom.

fot. Kama

I mini bobrowisko.

Ku słońcu!

Kaczka skitrana na "wysepce".

Bobrów nie było widać, ale i tak ładnie.

Moc atrakcji, a trasa nie zabójcza. Do chaty, trzeba kiedyś wrócić, spróbować pierogów z rydzami, albo jakiegoś innego specjału.

Kącik kulinarny

Taa znów szparagi 😛

Dużo nakupiliśmy, to trzeba coś z nich zrobić. A młodziutkie i cieniutkie, są super.

Szparagi z piersią z kurczaka i makaronem, w sosie śmietanowym.

Składniki:

- Szparagi

- Pierś z kurczaka (jedna grubsza, wyfiletowana/przekrojona na pół - starczy)

- Natka pietruszki

- Pomidorki koktajlowe

- Makaron (kto jaki lubi, ale taki nieco szerszy lepszy, łapie więcej sosu)

- Śmietanka 30% (330-400ml)

- Z przypraw, tylko sól, pieprz i ważny składnik, gałka muszkatołowa

Niby prosta sprawa, ale parę wskazówek.

Szparagi - obcinamy końcówki. Wrzucamy do osolonej, gotującej wody, tak na 2-3min! Najlepiej, aby miękkie, górne części, wystawały z wody.

Wyławiamy je, nie wylewając owej wody! Dosalamy i w tej wodzie gotujemy makaron.

Kurczaka pokrojonego w cienkie paski i wcześniej natartego solą i pieprzem, na patelnie z rozgrzaną oliwą z oliwy i odrobiną masła.

Podpiekamy, odławiamy, wlewamy śmietanę, połowę posiekanej pietruszki, szparagi (jak starsze/grubsze, to tniemy w paski. Młode cienkie, nie trzeba). Doprawiamy trzema szczyptami gałki muszkatołowej.

Mieszamy, jak sos nieco zgęstnieje, dorzucamy kurczaka. Chwilkę mieszamy/dusimy, dorzucamy makaron i resztę pietruszki. Na sam koniec pomidorki pocięte w ćwiartki.

Na talerz i gotowe!

Kamie mega smakowało. Bo dość łagodne, mnie brakowało wyrazistości (ostrości), ale... no dobre to!

Smacznego i pozdrawiam!