Tatry

Giewont + Kopa Kondracka

14.06.2019r.

Kontaktuje się ze mną Piotrek z Gorlic. Jedzie w piątek z rana z synem w Tatry. Jego syn, Filip, obchodzi ósme urodziny. Jako prezent, w planach jest zdobycie Giewontu i Kopy Kondrackiej.

Ok, czemu nie, będzie fajny spacerek. Tylko wyjazd o 4:30, co by zdążyć przed zapowiadanymi burzami.

Dam rady! Tylko jakoś tak wyszło, że trochę późno wróciłem do domu :p

Zacząłem się rozpakowywać i pakować. A to jeszcze bukłak umyć, zrobić picie do niego na cały dzień. A to piweczko i pogaduchy ze znajomymi... patrzę na zegarek i tak mi zleciało do 2. Co?! Przecie o 4 mam wstać. Ojj, usnę na stojąco na Giewoncie. Będzie śpiący rycerz i śpiący Piżmok :p

Docieramy. Startujemy z Doliny Strążyskiej.

Początek taką zacienioną przez drzewa alejką.

Pierwsze widoczki.

Idziemy dość żwawo.
Tutaj mały postój i wio dalej!

Łee, daleko jeszcze?!

Już coraz bliżej.

Zaczyna się właściwe podejście. Filip zostaje wyposażony w kask.
To jego pierwszy raz na tatrzańskich łańcuchach.

Tak prawie na wyciągnięcie ręki.

Asekuracja i hop do góry!

Powolutku, ostrożnie. Skała na Giewoncie jest strasznie wyślizgana.

Ostatnie metry!

I jest, docieramy na szczyt!
Jako, że wyszliśmy dość wcześnie, a i tępo mieliśmy w sumie nie najgorsze, na szczycie nie ma tłumów, a i na łańcuchach nie było kolejek :D
Panoramka ze szczytu.

Piękny prezent na urodziny!

Piotr solo.

I cała ekipa.

Przy zejściu, młody dostaje dodatkowo asekurację "na smyczce" ;)
Radzi sobie całkiem dzielnie. Zuch chłopak!

To pędzimy jeszcze na Kopę!

Pierwszy "Dwutysięcznik" Filipa. Gratulacje!

To teraz "tylko" w dół.
Coś mnie odcina. Niewyspanie daje o sobie znać. Piotrek patrzy na mnie podejrzliwie i pyta:
-Przecież ty jeszcze nic nie jadłeś?!
*Nie jadłem, bo nic nie mam :p
Robi oczy jak 5zł, ratuje mnie batonikiem. Dzięki druhu!

Jest! Docieramy na schronisko. Jestem uratowany!

Kusi mnie "Żurek Domowy" za 14zł. Smaczny.
W reanimacji, pomaga Kasztelan za... "dyszkę" :p

To jeszcze na Kalatówki po pieczątkę. Tutaj wiosna!
Zaczyna kropić, gdzieś tam dalej zagrzmiało.

"Lew" osaczony przez owce.

Jednak pogoda jest dla nas łaskawa i oszczędza nas.

Lądujemy ponownie przy wejściu do Doliny Strążyskiej.
Zanim odjedziemy, postanawiam na szybko, coś jeszcze zjeść, bo ssie mnie "mały głód".
W lokalnej restauracyjce zamawiam bigos i... Paulanera. Oj dawno nie piłem.
Bigos całkiem dobry, podany z chrupiącą bułeczką na ciepło :)

W drodze powrotnej, trochę gaworzymy, ale sen mnie zmorzył. Za stary jestem na takie przestrzały.

Filip śpi jak zabity, całą drogę. Zmęczyło go trochę, ale i tak jestem pełen podziwu. 

Dzięki Piotrek, że dałeś znać. Oby więcej wspólnych wyjazdów. Jednak, na kolejnych postaram się być w lepszej formie i tak nie zamulać ;)

Hoł!

Kącik kulinarny.

"Wietrzenie lodówki".

Co my tu znajdziemy ciekawego. Ooo, jeszcze jedna porcja rydzy!

Szybki pomysł, dorzucam czosnek, szpinak, nieco sera pleśniowego i dwa jajka, zrobione na sadzone.

Rydze ze szpinakiem zmieszanym z czosnkiem i serem podpiekam na maśle, na patelni.

I gotowe!

Smacznego i pozdrawiam.